24 Mart 2012 Cumartesi

Piknik Zamanı...

Uzun bir kışın ardından sımsıcak bir sabaha uyandı Öykü... Yine erken kalkmıştı. Güneşi gökyüzünde parıl parıl parladığını görünce hemen balkona çıktı. Hava hiç üşütmüyordu. Öykü havaların ısınmasına çok sevindi. Neşeyle annesinin yanına koştu. “Anne güneş çok güzel ve havada sıcacık.” Dedi. Annesi; “Evet bitanem bahar geldi. Artık günler daha uzun ve sıcak olacak. Bu güzel günü değerlendirmeye ne dersin?” Öykü şaşırdı. “Ne yapıcaz anne?”
Annesi güldü; “ Pikniğe gitmeye ne dersin? Ben şimdi güzel bir sepet hazırlarım. Arkadaşın Merve’yi de çağırırsın hep beraber ormana gideriz.” Öykü bu fikre çok sevindi. “Yaşasın! Yaşasın!” diye bağırdı. Hemen Merve’ye haber verdi. Öykü’nün anneside piknik için hazırlıkları yaptı. Hep beraber ormana gittiler. Öykü il Merve ormanda dilediklerince koştular, ip atladılar, top oynadılar. Öykü’nün anneside bu arada getirdiği yemekleri masaya dizmeye başladı.. Haşlanmış yumurta, domates, biber,peynir, zeytin, ıspanaklı börek, köfte ve patates kızartmasından oluşan harika bir  sofra hazırladı. Öykü ve Merve’ye seslendi. “ Gelin bakalım çocuklar, güzelce yemeğinizi yiyin ki daha kuvvetli olun, enerji toplayın böylece daha çok oynayabilirsiniz..” Öykü ve Merve de sofrayı görünce çok beğendiler. Öykü “ Annecim çok teşekkür ederim en sevdiğim yiyeceklerden getirmişsin. Hepsinden yiyicem.” Merve “ Ben zaten yemek yemeyi çok severim. Yemek yiyince hiç yorulmuyorum.” dedi. “Bismillahirrahmanirrahim” deyip yemeye başladılar. Tabaklarındaki yemekleri bitirince Öykü; “Elhamdülillah.. Annecim seninde ellerine sağlık çok güzel olmuş yemekler.” dedi. Merve de Öykü gibi bu güzel nimetler için önce Allah’a sonrada sofrayı hazırlayan teyzesine teşekkür etti. Öykü annesinden izin aldı ve sofradan kalkıp oynamaya devam ettiler. Hava serinleyinceye kadar gönüllerince eğlendiler. Eve dönerken herkes çok mutluydu. Bahar geldiği için çok sevindiler. Bir dahaki haftasonunu iple çektiler.


Hiç yorum yok: